Nr 4
Fragmenten uit dr. Nicolosi’s boek
“A Parent’s Guide to Preventing Homosexuality”
- (REF.3). 


Politieke correctheid blijft al onze geestelijke gezondheidsinstituten kwellen. Op een jaarlijkse bijeenkomst in 1999 van een Amerikaans Psychiatrisch genootschap, zou een debat gehouden worden over de kwestie of seksuele geaardheid beïnvloed kan worden door therapie. Dat debat was echter gecanceld toen twee van de daarvoor gevraagde sprekers zich terugtrokken met het excuus dat het onderwerp, ’veranderbare homoseksualiteit’ te politiek geladen was voor een wetenschappelijke vergadering. Psychiater Jeffrey Satinover en ik waren oorspronkelijk aangezocht als leden van dat panel, maar de homoactivisten-psychiaters weigerden mee te doen als Satinover of ik meededen aan een dergelijke discussie. 

Je zit dus in het voortgezet onderwijs en je denkt dat heteroseksualiteit de norm is? Ik wens je succes als je je gezichtspunt gaat uitleggen, je stelling publiceren, en met je collega’s probeert op te schieten.Je kunt je ideeën beter voor je houden, anders word je waarschijnlijk uit de sociale club gestoten waarvan je zo hard de goedkeuring probeert te krijgen.  

Psychologie bestaat uit een ’kudde onafhankelijke geesten’ zogezegd, die allemaal luid hun liefde voor verscheidenheid uitblaten, terwijl ze blijven zeggen dat jij precies denkt als zij. Is men er als psycholoog van doordrongen dat hier ironie om de hoek kijkt? Als voorzitter van NARTH (National Association of Research and Therapy of Homosexuality) werd ik pasgeleden gealarmeerd toen de voorzitter van de APA (American Psychological Association), Norine Johnson, een prominent hoofdartikel publiceerde waarin een gepassioneerde roep om intellectuele vrijheid werd geuit. Ze zei: ,,Ik onderschrijf vurig het open debat binnen de APA hoe geladen dat ook mag zijn. Debatten zijn gezond. Het oneens zijn is gezond ..... Een productieve en gezonde wetenschap vereist vrijheid van onderzoek en vrijheid van expressie.

Wat bracht Johnson tot een dergelijke bezielde uitspraak? Ongelukkig genoeg niet haar bezorgdheid om de mensen die op zoek zijn naar een verandering in hun seksuele geaardheid. Dr. Johnson was eigenlijk bezorgd geworden door een openbaar protest waardoor de APA in verlegenheid was gebracht. De APA had een artikel gepubliceerd waarin stond dat pedofiele relaties verbazend vaak als positief in de herinnering van een misbruikte jongen voorkomen. In reactie op de golf van openbare kritiek die dat teweeg had gebracht, heeft de Association haar spijt betuigd over het artikel. Dr. Johnsons bezielde pleidooi voor wetenschappelijke vrijheid was een defensieve reactie ten gunste van de schrijver van het artikel die toch het recht had een pedofiel-vriendelijk gezichtspunt naar voren te brengen!

Niettemin, aangemoedigd door Johnsons bereidheid met controversiële dingen om te gaan, vroeg NARTH schriftelijk om toestemming voor het plaatsen van de aankondigingen van onze wetenschappelijke vergaderingen in de publicatie’s van de APA, zoals homo-organisaties ook doen. (de verzoeken van NARTH waren in het verleden geweigerd). Resultaat? We kregen antwoord, niet van de APA voorzitter, maar van Clinton Anderson, hoofd van het Kantoor voor Homo-, Lesbische en Biseksuele Zaken. Ongelukkigerwijs, vertegenwoordigt Anderson een politiek gezien andere groep mensen –de homo-advocaten. Hij is vierkant tegen het gedachtegoed van NARTH over homoseksualiteit, en verwerpt de behandeling van pre-homoseksuele kinderen totaal. Het zenden van de NARTH brief naar het bureau van Anderson is vergelijkbaar met het indienen van een klacht over wetsovertreding bij het stadhuis, die hem dan natuurlijk weer terugstuurt naar de politie. Natuurlijk werd ons verzoek geweigerd..

Als de APA echt wetenschappelijke openheid wil, moeten organisaties als NARTH uitgenodigd worden om deel te nemen. Wetenschappelijke vrijheid vereist dat degenen met andere meningen over de betekenis en het belang van de menselijke seksualiteit niet buitengesloten mogen worden. Toch moeten ouders die op zoek zijn naar een therapeut voor hun kind, weten dat de deur van APA in feite gesloten blijft voor andere inzichten.”