Nr 5 Krytyka badań Hamera

Hamer i jego zespół wybrali grupę 76 homoseksualistów z programu leczenia AIDS. Wszyscy oni twierdzili, że mają co najmniej jednego homoseksualnego brata i mocny wzór homoseksualnej orientacji wśród ich wujków ze strony matki, ale nie wśród wujków ze strony ojca. Zespół Hamera wyciągnął wniosek, że powinno to mieć odbicie na jakimś genie na chromosomie X. Mężczyzna otrzymuje chromosom X z jednego z dwóch chromosomów matki, a chromosom Y od ojca. Ponieważ matki nie były homoseksualne, spekulowano, że tylko jeden chromosom przekazywał gen gejów. Wobec tego w ogólnej liczbie ludności, około połowa chłopców miałaby gen X,, który przekazuje gen gejów, a połowa nie. Jednak w próbce 40 par homoseksualnych braci nie tylko połowa z nich (tj. 20), ale całe 33 spośród nich miało chromosom X, który miał odchylenie do genu q28, który był nietypowym w normalnym wzorze związków. Ponieważ ta liczba (33) była dużo wyższa niż spodziewane 50%, to założyli oni, że ten szczególny gen przekazywał męską orientację homoseksualną. Jednak pozostało nadal 7 par mężczyzn homoseksualnych bez tego „oznaczenia” na genie. Gdyby to odkrycie było prawdziwe i uczciwe, i wobec tego mogłoby być powtórzone w następnych badaniach, to wniosek jaki by można wyciągnąć byłby nadal ograniczony do tego: Ten szczególny wzór chromosomu nie jest ani konieczny, ani wystarczający, żeby spowodować homoseksualność. Nie jest to konieczne ponieważ 7 z 40 par homoseksualnych nie miało tego wzoru. Nie było to też wystarczające, gdyż następne badanie prowadzone przez zespół Hamera (włączając w to nie homoseksualnych braci z takim samym wychowaniem) wykazały, że niektórzy z tych heteroseksualnych braci mieli to samo oznakowanie genu na q28. Takie oznakowanie genu i powiązanie jest trudną do przyjęcia definicją „genu gejów”. Ale ( i tylko wtedy, jeżeli te badania były uczciwe) można by twierdzić, że może są jakieś inne cechy charakterystyczne związane z tym szczególnym oznaczeniem genu, które są związane z inną cechą charakterystyczną, która predysponuje osobę, aby była bardziej podatna, żeby się stać homoseksualistą. Na przykład osoba z tym szczególnym oznakowaniem genu może mieć genetyczne predyspozycje do szukania nowych zachowań lub czegoś podobnego. Kto wie co to może być?